|
4.Mitologia Tyrencji - Początki świata |
|
|
|
Początki świata
Zanim pojawili się świat, w przestrzeni, gdzie teraz są gwiazdy na niebie, istniała nicość. Lecz był ktoś poza nią. Mowa tu o Rephenie (czyt. Refenie), bogu wszelkiego początku i czasu. On nie powstał – on wraz z nicością istniał. Jednak taki stan rzeczy nie podobał się prastaremu. Pragnął on, aby nicość zniknęła , a po niej powstało życie.
Wtedy to z nicości wyłonił rodzeństwo – Rostię, (Ziemia), Atrona (boga ciemności) i Medosa (boga słońca). I Atron, I Medos ukochali swoją siostrę, lecz kłócili się o to, kto z nich ma się z nią spotykać. Wtedy to o rozstrzygnięcie sporu poprosili Refena. Rozstrzygnął spór wypowiadając słowa te:
Spór wasz rozwiążę, dzieląc czas spotykania się z siostrą między was. Atron, ty odwiedzać ją będziesz częściej początkiem i końcem roku odwiedzać, zaś wizyty twoje Medos, będą częstsze środkiem roku. Dwa dni w roku będą takie, że wizyty wasze będą równe.
Zadowoleni bracia przystali na pomysł.
Lecz to nie wystarczało Rostii, gdyż pragnęła stałych przyjaciół i nie chciała już czekać tylko na swych braci. Więc zapytała ojca i stworzyciela swego, czy problem ten mógłby rozwiązać. Niestety, Rephen, choć pan wszelkiego początku, tkacz czasu, nie mógł wymyślić rozwiązania, toteż wyłonił kolejnego boga, który wiedzą dysponował nieograniczoną. Bóg ten nazywał się Larjet i on po głębszym zastanowieniu pomógł Rephenowi rozwiązać ten problem. Zrobił to, poprzez napisanie księgi, co jego stwórca powinien zrobić. I tak oto dzięki wiedzy Larjeta Rephen dał początek przyjacielom Rostii. Pierwszym z nich, co Mimaros miał na imię, stał się panem zbiorowiska wód, które morzem nazwano. Drugi zaś z nich, Stratos, z wysoka patrzył na swoją przyjaciółkę, stając się panem wiatru i sklepienia niebieskiego.
Rostia była wdzięczna Larjetowi za jego pomoc, darząc go uczuciem miłości. Obaj bardzo mocno się związali, a Rephen, widząc to rzekł do nich: Dażycie się uczuciem miłości, a miłością darzy się związek dwóch przeciwnych płci. Ty Larjet, daż uczuciem swoją żonę i chroń ją. Ty Rostio, bądź wierna swemu mężowi i odwzajemniaj mu miłość. Związek ten nazwę małżeństwem, bo zapewni połączenie sił obu płci.
Później, miłość da dała swoje owoce. Zrodził się bowiem, z Rostii i Larjeta, syn ich – Trod – bóg miłości. Dali oni potem początek następnym dzieciom – Norbeta (bóg wojny), Beradiany (bogini miłości), Cimes (bogini urodzaju), oraz później Haroda (boga śmierci), i innych ich stworzeń… |
|